14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1145
Okunma
Sevda nedir diye sorana sözüm,
Onu ne sen, ne ben, ne bir başkası;
Yürek bahçesine girenler anlar.
Aklın sustuğu yerde gönlünü,
Gönlünün sonunda dertli ömrünü;
Çekinmeden kurban verenler anlar.
Önüne geleni koklayan bilmez,
Seven yüreği oklayanlar bilmez,
Mazlumlar için gül derenler anlar.
Sözü söze ulayanlar değil de,
Aşkı dile dolayanlar değil de;
Zalimlere göğüs gerenler anlar.
Halden anlamaza tesiri yoktur,
Bu yolda kaybolan, çıldıran çoktur,
Belki de keklikler, cerenler anlar.
Temelsiz sohbetle vakit bitiren,
Anlamaz kendini tende yitiren,
O yolda ermişler, erenler anlar.
İbrahim TAŞ