Bilmem ki hala nerdesin
Bilinmeyenlerin adresinde bir sersin, sessizliğin kadirinde seyredensin
İçimi burkan, nefesimi sarsan ve ruhuma ıstırap yaşatan bir aşk-ı nefessin
Söyle hala neden imtina edersin, çekincelerinin kıskacında kalmış bir asudesin


Hiç düşünmez misin?
Bir can olduğumu neden ihmal edersin, merakıma elemin sancılarını zerk edersin
Kalbinin şehrine malik olamadım, meramımı niye anlatamadım, yıllardır ağladım
Bir gün karşıma çıkarsın sandım, yazdığım mektupları bir sır gibi anbean sakladım


Kalbimi hicran bırakmıyor
Ruhum hüzünle artık baş edemiyor, takatim çekiliyor, gözlerim de fersizleşiyor
Nereye baksam, bir ses duyacağım diye etrafıma bakınsam, umudum bedelleşmiyor
Bir ses ver veya kelamın lisanıyla hissiyatını hasret, göçüm başladı ibret söylüyor


Sukut etmeyi aşk saydım
Sabretmenin rüknüyle barıştım, bahtımın kazasına kanaat etmeyi başardım
Ne kadar hasretim varsa ummanın nazarına bıraktım, yâdımla umudu yaşadım
Lahza kimin, nefes mefkûresiz mi neyleyim, kim diliyorsa hevesimi teslim edeyim


Hazanın nazarında azadeyim
Keyfiyeti artık neyleyeyim, nefsi muarızlarımdan koşulsuz arileşmeliyim
Emellerin hülyasından vazgeçmeliyim, düşlerim çıkacaktır diye beklemeliyim
Kalbimin sahibine iltica ederek, tefekkür etmeyi ve sabırla dirilmeyi öğrenmeliyim


Ne kadar vaktim kalmışsa
Cehdiyle ram olmaya Rabbim sağlık verirse, azmiyle canhıraş namzet olacağım
Ecrin ve infakın ülfetini yaşamaya gark olacağım, bir kimseye bağlanmayacağım
Yalın bir ümmet olmayı, asabiyetlerden korunmanın umuduyla aşkla yol alacağım


Mustafa Cilasun