Camın Buğusu//

Kendi inceliğini resimledi
Camın buğusuna
Yaşam basamağından
Düşen /kadın
Yaz gülü tazeliğinde
Senfonik elleriyle

Siyah
Beyaz
Avuç dolusu/
Bıkkın
Yama parçaları dikti
Uzaklara sürgün gözlerine

Sessizce
Uzandı
Soysuz yılan zehri
Yoksunluklarından
Sevdasına

Tek
Ten tapınmalarının
Ufuk karmaşasında/
Sobelendi elleri____

Derinlerinde özlemin ağır yengisi

Beyninin
Anı defterini kemiren
Hayale durdu
Günün
İçini yiyip bitiren
Sözlerin bitmemişliğinde
___________Yeni gelen günün
Tütsü kokulu ayazlarına___


Şiir dilinize, anlatımınıza hayran olmamak işten bile değil.
Kelimelere yüklenen anlam ve letafet dizelerde öyle güzel duruyordu ki.
Anlatılan kadında kendimden parçalar bulmadım desem yalan olur.
Sevda Karakaya arkadaşımın söylemine katılıyorum bence devamı gelmeli bu şiirin bitmemeli çok güzeldi çok.
Gönlünüze ve emeğinize sağlıklar dilerim.
Harikulade bir eser okumuş olmanın verdiği hazla ayrılıyorum sayfanızdan.
Sanatçı kimliğinize ve yüreğinize sonsuz saygımla .