Yanmayan sobamızın sıcak yüzünde,
Isındık ellerimiz birbirinde.
Sürgülü kapımız kapanınca üstümüze,
Karanlık az gelmişti sıcak yüzümüze.

Sürgüleri kapanınca kapıların,
Açılmıştı, gönlümüzün sürgüleri.
İçimiz yanarcasına, göz göze ısınırken,
Sıcaklığımız sarmıştı, yıldızların karanlığını.

Ellerim ıslak saçını, tararken karanlığında,
Büyüyordu sıcaklığın, gece aydınlığında.
Küçük bir ceylan gibi, korkarken muradında,
Sürgüler kapanıyordu, isli kapı aralığında.

Koşuşuyordu içimizdeki heyecanlar,
Işık sanıyorduk ocakta yanan ateşi,
Her birini yıldız sandık, isli alevlerin,
Yandıkça yandık, uçtukça yandık..

İsli konakları yuvamızdı gönlümüzün.
Sürgüsü gönlümüzdü kapılarının.
Açtık, bir daha kapanmamak üzere.
Yanmayan sobamızın, sıcak yüzünü.

İçimdeki sırrı söylemek için sana,
Açtım gönül kapımın sürgüsünü,
Karanlık, soğuk, ıssız odamdaki soba gibi,
Yanmayan sıcaklığında ısınmak için.



Muharrem Elmacı
2009-Sinop