Aşkın yangınına bulunmaz çıran
Bu yaşta yar sevmek neyine senin.
Uzak mı kalıyor aynayla aran
Zikir çekmek düşer payına senin.

Ölmeyince hücre saçlar dökülmez
Ham çelik kızmadan kolay bükülmez
Dengini bulmazsan hayat çekilmez
Yüksüz katar düşmez rayına senin.

Doğallığı göçer fidan kururken
Yıldızlar kaybolur güneş vururken
Susuz kalsa bile nehir dururken
Turna kanat çırpmaz çayına senin.

Zavallı görürler meydanda kalsan
Gönlünü verir mi dünyalar alsan
Belli yaştan sonra külhanda olsan
Kimse rağbet etmez hayına senin.

Duygusuz birine düşme yanarsın
Süslü sözcüklere içten kanarsın
Akranın dururken gence konarsın
Zıpkın ok yakışmaz yayına senin

Oturduğun yerde bedenin terler
Sararlar çevreni mülkünü yerler
Aklı yar olmadı şaşırmış derler
Kimse buket salmaz toyuna senin.

Nikâh almak için yakar methiye
Nefsine yeniksin Israrın niye
Beddua ederek tez ölsün diye
Fatiha okurlar suyuna senin.

Gerçeği görürüm değilim kâhin
Mirasçılar olur tepende şahin
Enerji toplamaz yesen de tahin
Alışamaz keklik huyuna senin.

OZANMERDAN dönmez düstur isteyen
Varyemez serveti bulunur yiyen
Gerçekler acıdır çok azdır diyen
Kimse aşık olmaz boyuna senin.

OZANMERDAN/ALİ BİLECEN/28/04/2001