İhanet kokuyor her köşe başı,
Sevda sözleri söylenip çıkılan ev,
Şahit oluyor kimsesiz bir aldatışa,
Artık su temizlemiyor adamı,
Kadın ise beklemekten yorulmuş,
Sarmışken ruhunu yalnızlığı,
Beklemelerinin ortasında yorulmuş,
Gece gizlerken tüm izleri,
Adam saklarken çığlıklarını,
Kireç tutmayan duvarlarda,
Üşürken en derin uykularda kadını,
Adını bilmediği yosma bir gecede,
Söndürürken adam sevdayı,
Kadının canı içten içe acıyor.
Akreple yelkovan yarışa tutulmuş,
Kadının gözleri kapıda,
Kadının bakışları yolda,
Kadının yalnızlığı saatlere vurmuş,
Adam çakırkeyf bir mutluluğu yaşarken,
Kadın ağlamaklı bekleyişlerinin sonunda,
Sırtı yere geliyor adamın en sonunda,
Derin bir nefes alırken cıgarasından,
Kadın ağlıyor sessizce,
Belli ki çok sevmiş adamı zamanında,
Belli ki hayatı öğrenmiş ondan,
Nasıl durulur yıkılmadan acımasızca,
Nasıl galip gelir insan savaşmadan,
Aşkı alarak ayaklar altına.
Neden sonra duyulur ayak sesleri,
Adam atar kendini suyun koynuna,
Çıkarmak istercesine üstüne yapışan kiri,
En güzel kokuları sürer gece yarısı,
İhanetin kokusunu bastıramazken teni,
Sanır ki gece gizler aldatılmışlığını,
Teninde bir sıcaklık bulur kadın,
Adam sarar kollarıyla sımsıkı,
Ve fısıldar kadının kulağına,
"Seni seviyorum, seni çok özledim"
İsyanlar birikti kadının dudaklarına,
"Karnım tok benim aşka.
Teni çek tenimden de üşümeyelim.
Aşkı bitirdik bari saygıyı tüketmeyelim"
Kadın hapseder hıçkırıkları dudaklarına,
Kapanır gözleri lacivert gecenin,
Hüzün gezer düş bağlarında,
İki ayrı ruh gizlenir birden,
Baş koyulan aynı yastıkta,
O soğuk yatakta...

BAKİ EVKARALI