Güzellikler nasılsa kendi adını bulur,

Yaşamın sonsuz yolculuğunda,

Bende sevinçler acıyla öpüşüyor..!

Sezsizce biçim veriyor cana,

Yüreğimde çiçekler bir,bir açıyor,

İçimde bir yer hala yasını tutuyor...

Adını çoktan unuttum,Yüzün aklımda..!

Çiziyorum şimdi kuşların kanatlarına,

Yazdıkça biraz daha unutuyorum seni?

Hala yaşıyorum...Yanındaymışım gibi,

Aykırı bir uçurum yolumun üzerinde,

Elini uzatacağın dalları yamacında saklayan...

Bir çığlığın sezsizliğinde birden bire patlayan!

Gecenin yorgun yüzünde,yüreğini bulabilirim.

Bedeninin bir noktasından dalıp,

Yıldızları soluğumla bir, bir ateşleyip,

Kandiller gibi başucuna koyabilirim!

Göçüp konacak bir toprak yaratsam sana yüreğimde...!

Bir sürgün yeri...!

Gizli bir esmerliği eklesem yüzüne,birbiriyle bütünlenebilen,

Gitgide suya dönüşen...!

Çözülüp dağılsak ve ömür desek buna?

Al yarısını,Öbür yarısı bende kalsın.

Ödedim boynumun borcunu geçen yıllarda,

Titreyen bir ışık oldum karanlıklarda,

Git diye bilirim,çünki artık sana...

Nefret ediyor ve seviyorum seni aynı zamanda...!

Uçurumlar üstünde uçuşur dizelerim,

Onlara köprü olacak bir beden yoksa’da,

Anlatamadım,Konuşamadım bir daha bir fısıltı kaldı kulaklarda,

Çığlık oldu kağıtlar’da çiçek açtı sonra,

Az önce kağıtlara gül kuruları serptim...!

Ölümünü gördüm sevginin orda,

İnandıramazlar beni öldüğüne sevgilerin!

Bir kum saatidir yaşam usulca akan,

Dolan sevgilerimizdir biz boşaldıkça,

Sevgilerimizin akranıdır yaşımız biraz’da,

Vereceğimiz tek şey budur dünyaya,

Geçer şimdi dumanlı bir kentin sokakların’da...

Şaire çıkmış adı az buçuk kaçık olsa’da,

Hüküm verdi acılar .Taşarak sağa sola,

Burada bitiyor bir sevda,

Kaldım işte yine dağlar, uçurumlar arasında bir başıma...

Burada bitiyor bir sevda önsöz gibiydi,Bir çağrıydı sanki...!

Daha nice yeni SEVDAYA.....!



CANAN ŞAPÇILI 29.11.2008......SAAT 04