Hepimiz dünyada varız ve insanız,
Dünya var oldukça da yaşarız,
Gülmekte ağlamakta hakkımız,
Yeri gelince güler yerinde ağlarız,

Yaşarız kendimizi, hayatımızı,
Anlatırız kendimizi sevdalarımızı,
Yitirmek istemeyiz umutlarımızı,
Kendimize ayırmalıyız zamanımızı..

Hayatta kendine gel ki kendin ol,
Başkasına ait olamasın gidilen yol,
Kendini yaşa ki mutlulukla dol,
Umutları kırmasın izlediğin yol..

Sevki sevildiğini iyi anlayasın,
Vefasızlıklar olmasın yoldasın,
Gül her zaman olmasın gözyaşın,
Bu adam sizler gibi yaşayan insan..

Kendinde olan kendinde kalmasın,
Ardından mutluluklarla anılasın,
Mevla’m dostluklardan ırak etmesin,
Hep kendin ,kendin olmalısın..

Arama başkasında kendinde olanı,
Başkası yazmasın kendin yaz fermanı,
Ağlama artık hiç olmasın gözyaşı,
İnsanız insan gibi hayat yaşamalı..

Yok, etme sevdanı kendinde kalsın,
Gönlün bunalımlara hiç uğramasın,
Gönlünü hüzünlerden uzak tutmalısın,
Unutma ki sende yaratılan bir insansın..

Hoşgörü ile ol ki, sende hoş görül,
Sular gibi akmalısı harıl, harıl,
Kendini terk etme hayata sarıl,
Mutluluk kervanına sende katıl….