yaşamak ki saklı bir düş gibi koynumda
özgürlüğün adından çok uzakta bu yerde
kısıtlamalar ağlamaları getirsede
kâr etmiyor yağmurların gözünde

yağmurlar ki buralarda her mevsim var
dayanmıyor vatan bildiğim topraklar gücüne
eriyip gidiyor dik yamaçlar
dağlar yerini kayalara veriyor artık

öyle gökten akıyorki üzerime üzerime
işlemiş ceketimden iliklerime
durdurmaya kimsenin gücü yetmemiş belliki
göz yaşları tutsak yağmurun ellerine

şimdi neye yarar şemsiye
klişeleşmiş bir kaç söz gibi
yağmurlar gülüp geçiyor bu ne diye
neden verdiniz ki güneşi hediye

tüllerle çiçeklerden buketler dizdiniz
paketini sıkı bağladınız düşmesin diye gözden
halâ üşüyen ellerinizle nasılsınız
hani koynunuza güneş diye doladığınız

göklere erişmek zor buralarda
erimem ama damlalarla
içinde uyuduğum priket yuvalarda
hediye vermişsiniz özgürlüğü çuvallarla