Gündüzler uzun olurdu eskiden,
Geceler kısa.
Dostların iltifat eder,
Aynalar hep gülerdi yüzüne.
O zamanlar,
Güzeller bu kadar zalim
Ve nazlı değildi...

Ne de çabuk geçti yıllar...
Rüya gibi.
Saçlarına düşünce aklar,
Senle alay etti.
Tüm dost bildiklerin
ve aynalar

İsyan edip zamana,
Dostlara, aynalara
Ve saatlere düşman oldun.
Sonra inadına,
İnadına sevdin.
Sevdin de ne oldu?
Yüz mü buldun?

İşte yine Lapa lapa
Kar yağıyor yüreğine.
Bir elinde şemsiye,
Bir elinde
Süpürge...

Kardan bir adamsın sen.
Oğlum Celal.
Aşk senin neyine ...