Bırakın saatleri saat başlarına.
Karışmayın tik taklarına.
Özgürce tik taklasınlar zamana.
Zaman yaşlanıyor nasıl olsa.

Saatler, günlerin içinde uyur.
Günler haftaların.
Böyledir çark,
Aylar yıllar birbirini sarmalar.
Hepsi de tetikte uyur.
Duyduğumuz tik taklar,
Saatin rüyadaki homurtusudur.

Saatler, insanlara benzer bazen.
Ayarlısı ayarsızı vardır,
Lakin arsızı hırsızı yoktur.
Belli ki saatler masumdur.

Farklı da olsa şekilleri,
Özde birbirine benzer bütün saatler.
Hepsinde de rakamlar birbirini izler.
Birbirlerini geçemezler.
Zaman geçer, eskir saatler.

Biz vaatlerle oyalanır,
Saatlerle yaşarız,
Saatle randevular veririz.
Kâh dostuz kâh sevgiliyiz.
Bilmediğimiz tek randevu,
Ölüm saatimiz.

Saatler büyümeseler de
Biz yaşlanırız.
Ayrıca,
Saatler de kuşlar gibi hür olmak isterler.
Yazık ki
Kanat vermemiştir kader.
Zaman geçer, saatler aynı mekanı bekler.
Hiç üşenmezler.
Bırakın saatleri saat başlarına,
Kulaç atsınlar zamanın enginliğinde.
Nasıl olsa eskiyecekler.
Günler gibi geçip gitmeyecekler.
Ankara,21.04.2009 İ.K