Hiçbir şiiri sana yazmadım ben,
Hiçbir zaman beklemedim yollarını,
Ağlamadım kuzguni gecelerde,
Bakmadım acı acı çalan telefonlarıma,
Belki sensindir diye…
Sadece sevdim güzelim seni,
Aslında bir sevgiyle başladı bu hikâye,
Tutkuya dönüştün, yaktın kalbimi,
Yer yok diyorken üzüntülere,
Yokluğunla acımasızca vurdun beni,
Ve yine sana kapandı gözlerim,
Karanlıklarımda gördüm yine gül cemalini,
Ölsem umurunda mı senin?
Sen hiçbir zaman bana gelmedin ki.

Hiçbir şarkı seni anlatmadı,
Hiçbir kadehten sensizlik içilmedi,
Bu yollardan gidildi ama sevgili,
Asla geri dönülmedi.
Nasıl beklerdim seni gelirsin diye,
Ne selam yolladın rüzgârlarla,
Ne kuşlarla halimi hatırımı sordun.
Bu kadar mı sevdin beni,
Değerim bu kadar mıydı gözünde,
Sensizliğimde nasıl canım yanardı.
Bilmiyor musun yokluğunda,
Ölümleri kucakladığımı,
Neydi benim suçum sevgili,
Seni menfaatsizce sevmek mi?
Düşlerime çağırmam mıydı?
Bu sefil adam yine,
Sensizliğinde sana ağladı.
Yollarda kalakaldı kara gözleri,
Kanatır yüreğini bekleyişleri,
Kendini bulmuşken bu aşkta,
Sen hiçbir zaman bana gelmedin ki.

Hiçbir kadın senin gibi sevilmedi,
Hiçbir ateş yakmadı gözlerindeki gibi,
Anladım, gelmeyeceksin bana,
Yaşananlar hayalden öte değilmiş,
Bana layık olanmış üşümek ayazlarda,
Çırılçıplak bırakan sensizliğinmiş.
Gözlerim nasıl arıyor seni,
Tenim tenine hasret kırmızı düşlerde,
Artık tadı bile kalmadı hayatın,
Samimiyetsizlik saklanıyor gülüşlerde,
Yine de son demimde geliyor hayalin,
Sesini benden esirgedin ama
Gecelerime doğuyor gözlerin.
Değerimi buldum bakışlarında,
Ölsem umurunda mı senin?

BAKİ EVKARALI