İnsanlık tayfası gelip geciyormuş,
Senin olmadığın kervanı neyleyim,
Herkes ne güzel anlaşıp gülüyormuş,
Senin olmadığı neşeyi neyleyim..

Sen yoksun bütün yüzler yabancı,
Sen söylemedikçe bütün sözler yalancı,
Deva bulmaz artık sonsuz bu sancı,
Senin vermediğin ilacı neyleyim,

Yaralıdır benim gönlüm bin bir yerinden,
Bu diyarlarda iz yok büyük sevgilerden,
İnsanlar menfaatçi ve yalan sahte gözlerden,
Sana bakmayan gözleri neyleyim…

Sen yaşattın umutları bunlar öldürücü,
Sen yaktın çırpınma aşkını bunlar söndürücü,
Bir sürü topluluk dolaşıyor ne acı ve güldürücü,
Sensiz tatlı tebessümü neyleyim…

Kimi kaprisli, kimi kompleksli,,kimi havalı,
Hepsinde bin bir cahillik yaptıkları üstü kapalı,
İnsana değer vermek anlamsız onlar için boş kafalı,
Senin gibi düşünmeyen beyinleri neyleyim..

Bu yüzden kesiyorum hepsiyle ilişkilerimi,
Dünyanın mazlumlarına dağıtıyorum sevgimi,
Artık kendi yoluma verdim tüm düşüncemi,
Sensiz bu boş dünyayı neyleyim….