Ben bu şiire ne diyebilirim ki diye çok düşündüm inanın bana. Çünkü şiir öylesine acı ve öylesine can yakıcı ki.

Fahişe düşünceler, Acaba suçlu olan ya da suçlu olması gereken erkekte ki arsız düşünceler mi, ya da kendi namussuzluğunu kadının bedeninde gidermeye çalışan düşler mi? Kadın neden o durumdadır hayatını hiçe sayarak ve neden küfür, alkol ve pislik kokan ten ve nefeste kaybolmayı değil kendi geçimini düşünerek var olmaya çalışmaktadır. Ve nedir onu o hayatın içine düşüren olay.

Bir anne tanımıştım yağmur altında çocuğu elinde bir evin çatısının altına gizlenmiş ve çocuğunu yağmurdan koruyabilmek için kendi bedenini çocuğuna siper etmiş. Kendi parmaklarının donmasına aldırmadan çocuğunun o küçücük ellerini avuçlarının içine alıp nefesi ile ısıtmaya çalışırken. Ve yaklaşıp yanına sormuştum " nedir bu halin" diye. Ve anne " İş istedim çocuğumun karnını doyurabilecek kadar para kazanmak için ama nereye gidersem gideyim önce tezgâh arkası gösterildi. Şimdi ben çocuğuma bir somun ekmek almak için kaç tane erkek ile yatmam gerekecek söyler misin abla" demişti ve ben gözyaşlarımı tutamamıştım.

Şiiriniz beni bir başka yerlere götürdü ama yazmadan da geçmek istemedim bu düşüncelerimi.

Kaleminizi kutluyorum saygılar yüreğinize.


onurumsun tarafından 4/19/2009 10:35:19 PM zamanında düzenlenmiştir.