Ne yalanlar söyledik, gözümüzü kırpmadan!
Hani çok seviyorduk, bir başkası olmazdı?
Hedefe gidecektik, sağa sola sapmadan…
Hani bu aşkın gülü, kabre kadar solmazdı?
Kalbindeki yerimi bir başkası almazdı?

Ayrı kalmak ne demek; bir gün, yarım gün bile?
Öyle şey olur muydu; ya bir düzen, ya hile…
Araya dağlar girdi, arttı da arttı çile! ..
Hani bu kutsal aşkın süresi hiç dolmazdı
Kalbindeki yerimi bir başkası almazdı?

Bir benim yapayalnız, bir benim unutulan
Mazinin yaprakları içinde kurutulan…
Sıradan bir aşk mıydı, her aşkla bir tutulan?
Yeryüzüne sığmazdı, gökler bile almazdı!
Kalbindeki yerimi bir başkası almazdı.

“Olmaz, olamaz! ..” diyor, hâlâ bir ses içimde
“Mutlaka yanlışlık var, böylesi bir seçimde! ”
Yakında dönecektir, senindir bir biçimde.”
Umudumu görseydin, direnişin kalmazdı
Kalbindeki yerimi bir başkası almazdı.

Dolaştığın yerlerde hâlâ kuşlar uçar mı?
Dokunduğun dalların çiçekleri açar mı?
Yeryüzünde tek kişi benden fazla naçar mı?
O/Nur/lu hiçbir sevda sessizce son bulmazdı
Kalbindeki yerimi bir başkası almazdı.

Onur BİLGE