ne çok severdin beni küçük kızım diye büyütemezdin beni gözünde bana sorardın en çok annenimi yoksa benimi seviyorsun diye cevapım seni olurdu canım babam yıllar geçti küçük kızın aşık oldu seni kırmadan nasıl söyleyecektim ki sana bir gün işte o gün baba seninle koptuğumuz gün ben seni dinlemeyip sevdiğime koştum seni ve annemi kırdım ogün baba koca yüreğinle affedişin okadar güzeldiki baba annem hastalanınca sana kızlarımı sakın bırakma dedi ya sen beni gittiğim ogün bırakmışsın baba artık annem yok hayatımızda bir sen kalmıştın bana hani ablamla sana geldiğimiz o gün varya ablama kızım deyip sarılışın varya banada sadece bir kuru hoşgeldin kızım deyişin varya ogün benim öldüğüm gündü baba ne büyük acıymış seni yaşarken kaybetmek yinede herzaman seninleyim yanındayım baba bana hala kırgın olduğunu bile bile beni hiç sevmesende seni asla bırakmam baba evet ben seni dinlememiş dönüşü olmayan bir yola girmiştim ama hatalar insanlar için değilmi baba bak sende evlendin yeniden bazen keşke yapmasaydım diyorsun ben sana o zaman şunu söylemeyi çok istiyorum bende keşke zamanı geri ala bilsem seni kırdığım o güne baba çok içim acıyor senin desteğin olmadan olmuyor baba her hafta sonu annemin mezarına geliyorum ya bana sadece bir hoş geldin kızım diyorsun ya bende yetinmiyor sarılıp sanki seni zorla öpüyorum ya inan bu bile yetiyor bana baba bilsem ki sen benden ölesiye nefret ediyorsun seni son nefesime kadar bırakmayacağım asla sen benim babam ve bana annemin emanetisin