gözlerim sımsıkı kapalıyken bile
göremediğim bir hayali
koynuna sarıp vicdanın yerine
giderken sen
yüreğimdeki gözlerden daha karanlık değilmiş dünya
ve dünya
yeni bir kardeş doğurmada



dakikaları olabildiğince geriye alıp
sonsuz zamanlar armağan ettiğin bana
dönüşü olmayan saatler aldığımdan beri
hayat oluk oluk akıyor parmaklarımdan
ve hayat
yeni bir kız büyütmede



artık
“oh be dünya varmış” diyen her susuza
hak veriyor tabiatım
yangınım yaşamaya en çok
“hiç mi yaşamadın” demene bakmayacağım bu kez
yaşamak en güzeliydi seni
orta yaşlı insanlar tanıdığımdan beriyse
ne senin ne başkasının halimsiz
ortalık halime gülümseyen ruhumla
yaşamak en güzeli kendimi



artık
o kadar da büyümüşken zamanla
içki masasında bile değilken
hep aşktan heyecanım
hep kendimden söylemim
hep yarından umudum




ve hayat...



kıvamını bulmaya çalıştığım bir an var yanımda
seni az düşünsem yazamam
kıvamını bulmaya çalıştığım bir ömür var önümde
sen hep saklan ben bulamam