kapı açıldı usulca
buyur etti birisi
genç çocuk ilerledi durdu
oturdu yeşil koltuğa
“şey.. “ dedi yavaşca
nerede bu şiirlerin sahibi yaşlı amca?
Geçerken aldım şiirini
Sanmasın oldu bitti iki parça
Hala yeni şiirleri aklımda
Kitabında getirdim yanımda
Hayranınım diyeceğim
Bir parça imza biraz nasihat isteyeceğim
İştemidir evdemidir bilemedim
Dedim öğreneyim
Bu şair adam kimdir
Resminide yerleştirmemişki
Nereden bileyim
Kapıyı açan kadın tam karşısındaydı
İçeriden bir fincan kahve ısmarladı
Önce sordu karnın açmı
Kahve mi istersin çaymı
Muhabbet başlayınca
Adam dedi o adam şaşırdı
Çekindi biraz istemeyerek belki utandı
Çünkü bilindiğini bilmeden
Hayranının karşındaydı
O adam dedi yutkundu
Nasıl anlatsam nerden başlasam
Kaçak kelimeleri bulupda yerine kondursam
Adam değil o insan değil
Aslında belkide hiçbir kimse değil
Yazıyor işte boş kağıda
Bilindik bir tip değil
Tam karşısında dururken şair
Şaşırdı genç birdenbire
Ve hayret etti söylediği kelimelere
Nasıl olurda yazar adam olmaz
Hiçkimse dedi şaire hiçkimse
Hatanında böylesi affolmaz
Bayan sözleriniz iğnedenmi
Tanıdığım bu şair
Sizin yakın ailedenmi
Kırgınlığınız belkide öncedenmi
Çok yakınım dedi kadın
Bazı bazı şair olmaktan çıktığım
Kelimelerin ardına sakladığım
O benim şair hanım
Kadın ve şair ne kadar uzaktı
Şair dediğin altı üstü bi kadındı
Genç neler gördüğüne şaşırdı
Çaresizce cahilliğim diyerek utandı
Yaşlı kadın usulca ayağa kalktı
Sırrını kimseye ilan etmem
Bir kadının şiirlerini okuduğunubilme sen
Kadınlarında şair olduğunu
Susarım saklamak istersen

19.12.08