SUSKUN


Karanlıktı odam pencerelerim karanlık
Yıldızım ol aydınlat beni
Soğuktu yatağım, yastığım soğuk
Yorganım ol ısıt beni, yastığım ol sarıl
Yeter ki gel ey sevgili

Hissetmiyorum bacaklarımı, bacağım ol yürüt beni
Yaklaşmıyordu ellerin ellerime, ellerim ellerin olsun tutsun ellerimi
Görmüyordu gözlerim, gözlerim ol görsün seni eskisi gibi
Yanıyordu yüreğim, yüreğim ol anla beni
Gel ey sevgili

Şimdi ben diyorum sana

Çiçeğin olayım topla beni
Suyun olayım susa bana
Senin olayım bul derdimi
Anla halimi, incittiğini
Bırakma beni ey sevgili

Aynan olayım gör yüzünü
Bardağın olayım kavra belimi
Gözlerin olayım akıt beni gözyaşların misali
Kalemin olayım tut beni
Yeter ki gel ey sevgili

(Sen, ben ol, ben sen olayım… Biz olalım, bırakmayalım birbirimizi)

(Benden bir parçayı görme beni gör ruhumu gör ey sevgili…)

(Suskundu yine sana karşı kelimelerim, gözlerim suskun, suskunlukta bulalım birbirimizi…)