Denizin gözyaşlarını sevdiğini sanarak,
Ağlarken hep beraber kıyılarında ayrılıkların,
Bütün yaşanmışlıkların hakikatine uzak kalarak,
Düşselleşiyoruz … / … kendimizden de uzaklaşarak.


Tanrısal bir nazar gibi garipliği takınarak,
Bağdaş kurup oturuyoruz çıkmazında hep aynı yolların.
Bütün kırılganlıkların birleşimine kendimizi fedai kılarak,
Şiirselleşiyoruz … / … gönlümüzü bile susturarak.


Görsel güzellikleri “Àhengi taklidi” aşk`a yaftalayarak,
Kör birer şahidi oluyoruz faraza yaşamların.
Bütün tenlerin çekimini tenimize bir tutarak,
Bencilleşiyoruz … / … yüreğimizden kan akıtarak.


Bir peygamberin dualarıyla Allah`a sığınarak
Dilini kesiyoruz günahlarımızı ifşa eden çocukların.
Bütün güzel çiçeklerin her tohumunu içimizde kurutarak,
Ruhsuzlaşıyoruz … / … suretimize bile düşmanlaşarak.


Denizin gözyaşlarını sevdiğini sanarak,
Ağlarken hep beraber kıyılarında ayrılıkların,
Bütün yaşanmışlıkların hakikatine uzak kalarak,
Düşselleşiyoruz … / … kendimizden de uzaklaşarak.



Gerçekler kuma yazılmıyor ki, dalgalar silsin…