1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
887
Okunma
Bir bahar sabahıydı kar serpildi
Gözlerinden istanbul sokaklarına
Kimseler görmedi
Kar eridi dudaklarında
Kimseler görmedi
Kış geldi istanbula…
Sessizce çalıyordu müziğini
Bu akşamki orkestra
Maziden birkaç yara
Vurdu yüreğini ayazlara
Saat akşam üç’ü çeyrek geçiyordu
Rakamlar o seni düşünüyor diyordu
Oysa sevdiğin gidiyordu
Bir dalda diğer dallara
Çalı kuşları üşümez kışlarda
Gezer kara inat tüm dallarda
Küçücük yüreği pır pır
Kim bilir şimdi hangi kollarda…
Gülmek çok yakışırdı ona
Tüm buzlar erirdi bir kere baktığında
Yürüyüşü asil bir at
Kanat yüreğini akabildiğine kanat…
Elimde bir sıcak çay
Yanımda da kitabın
Bu hikayeyi yazıp
Hatıra bıraktığın
Geçiyorum anılardan
Senli eski yıllardan
Bir sıcaklık ateş şimdi
Kurtuldum o sayfalardan
Cevap Yaz