Gelişinle mahallemiz şenlenir
Hep dört gözle bakılırsın nevbahâr
Cilvelerin isteklerde benlenir
Gönüllere yakılırsın nevbahâr

Göz edersin sabırsızlar sulanır
Çar çabucak süslerini kuşanır
Bu karârsız hâle kim ki aldanır
Dona keser ayıklarsın nevbahâr

Usul usul sokulursun efkâra
Umutlar da kıpırdanır firâra
Eteklerin tutulunca rüzgâra
Hayâlleri gıdıklarsın nevbahâr

Çiçeklerden elbiseye bürün sen
Tabiata has kokunu sürün sen
Bir ben değil her gelene gerin sen
Aklı baştan kovalarsın nevbahâr

Süzülürsün aygın baygın bakışlar
Seni süzer sevdâlara nakışlar
Havan batsın nedir böyle çıkışlar
Yerli yersiz sayıklarsın nevbahâr

Peşin sıra tohum teni sıyırsın
Baş kaldırıp günü günden ayırsın
Aşkınla çav gözü gönlü doyursun
Yaşama haz sayılırsın nevbahâr

Yamacında tomurcuklar gözeli
Çavlanların emzirmeye dizili
Vadilerin çiğdem nergis bezeli
Âşıkları yuvalarsın nevbahâr

Toprak ana kızına hiç kızar mı?
Fıtratına yanlış nâme yazar mı?
Yaza gebe yatağını bozar mı?
El üstünde tutulursun nevbahâr

Lâfı m’olur yüzün gözün puslansa
Gözyaşınla âşıkların ıslansa
Erdemoğlu’n gönlü sende uslansa
Bir ömür dem çekilirsin nevbahâr


18.03.2008 11:33
25.03.2008 08:35

Salih ERDEM / AYDIN