Ne tatlı anılar kaldı geride,
Birlik beraberlik vardı her yerde,
Camlara asılmış desenli perde,
Ne hoştu o günler mazide kaldı.

Lezizdi domates soğanın tadı,
Genç yaşlı söylerdik türküydü adı,
Masvaviydi yerin göğün her katı,
Ne hoştu o günler mazide kaldı.

Meyve lezzetinde sebze tadında,
Fitne yoktu insanların katında,
Huzur vardı çatıların altında,
Ne hoştu o günler mazide kaldı.

Ayda yılda eti bir defa yerdik,
Ayakabı yoktu çarık giyerdik,
Kürt Çerkez demeden kız alıp verdik,
Ne hoştu o günler mazide kaldı.

Ne egzöz kokusu ne vardı duman,
Sinema tiyatro vardı o zaman,
Gönüller zengindi mozayık harman,
Ne hoştu o günler mazide kaldı.

Elmanın ayvanın kokusu vardı,
Yeleğim yırtıktı ceketim dardı,
Kışları ağırdı geçimse zordu,
Ne hoştu o günler mazide kaldı.

Ahmet Acar özlenmez mi o yıllar,
Ev içi kavgayı duymazdı eller,
Sevgiyle savrulup eserdi yeller,
Ne hoştu o günler mazide kaldı.