kara saplı bir bıçak saplıyasım gelir sana
beni küçük düşürdün bak sen dostda düşmana
sen ne utanmaz ne üstene almaz bir yürekmisin
sanki kastın var senin benim bu canıma

bir tek sen yaşamıyorsun bu bedende
hiç saygın yokmu diger hücrelerime
senin yüzünde yaşlar doldu gözlerime
onlarıda perişan ediyorsun kendi nefsine

bak bedenim yorgun taşımaz ayaklarım
peşinde koşmadan şişti dalaklarım
gün geçtikçe saçlarımda çoğalıyor aklarım
yeter artık vaz geç yalvarırım

bu kaçıncı ona yalvarışın
bu kaçıncı ah deyip gögsüne vurusun
bak göl olmuş akan göz yaşın
anla artık boşuna ugraşın

başka yarmı yok şu dünyada
onu baskaları şarmış koluna
ondan hayır gelmez artık sana
gel artık bir son ver şu inadına

çeyrek asır oldu görmemisin yüzünü
belkide o çoktan unutmustur verdigi sözünü
arasanda bulamasın artık izini
kabul et artık gerçekleri aç gözünü

nihat demır