Sokağa atmalıyım kendimi
Önüme ilk çıkandan bir sigara otlanmalı
Parkta keskalaka biriyle şiir konuşmalı
Olmadık birine bilmediği bir adresi sormalıyım

Sövmeliyim aptal yanlarıma
Eksiklerime, fazlalarıma ya da öyle sandıklarıma

Birden kendimden korkmalı
Sonra utanmalıyım yerimden

Yenimi geniş sanıp oynamalıyım
Tek kişilik komedimi

Bıkkınlıklarımdan
on puan almalıyım

Simitçi yetime bahşiş vermeliyim gülücüğümü

Son treni bilerek kaçırmalı
Yakalayamadığım her güzelliğe inat
Aynasız bir sirk aramalıyım
Ve üç maymunsuz

Tövbekarlar kıraathanesi diye bir yer aramalı
Ya da sevgiyi koruma ve yaşatma derneği kurmalı
Tek kurucusu, tek üyesi ve tek mağduru ben olmalıyım

Salıvermeliyim makaraları

Peynir ekmek solda sıfır kalmalı
Yediğim yuttuğum hüzünlerin yanında

Bir pencerelik yer yıkmalıyım
kahpe duvarlarımdan
Gündüz güne
Gece mehtaba bakan

Günyüzü görmeliyim
Şu son virajımda
Son demimde

Bir kalp bulmuşken gözleri aşka gülen
Hatırasına hürmeten şu sefil ömrün
Aşık olmalıyım, hiç değilse

Ve aşık ölmeliyim.