4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1082
Okunma
‘’İnsan ezberini unutur mu?’’ diyenlere ithaf olunur.
Zordur gönül yükünü taşıtmak gönle
Aklın hükümlerini taşıtmak gönle.
Var mı çare bu çaresiz derde,
Nerde devası, derdin nerde?
Sana huzur yok, çıkış yok bu iklimde
Hep dökülmüş yapraklar, yerde.
Saçını yolmuş goncalar,
Sesi kısılmış, ötmüyor bülbüller.
Sönmüş ümitlerin dar akşamlarda
Sana ışık yok, fenersiz kaldın yollarda.
Sabahı, şafağı yok bu akşamların;
Sıcağı, ısısı yok bu ayazların.
‘’Arzular madem kaldı dar akşamda
Öyleyse gönül de ayazlarda.
Akşamın şerri, sabahın hayrı varsa,
Sabahı, şafağı, güneşi yoksa ümitlerin,
Akşamlar geceye dönecek, gecelerse
Sabahı göremeyecek, sonudur ömrün!
Artık ‘’ezber’’ler bozulmuştur,
‘’Ezber’’ler unutulmuştur,
Yok sayılmıştır!
04.04.09
Cevap Yaz
