25
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1264
Okunma

Kaprisli ve harissin ey dost!
Sevgi toprağın balçık çamur,
Kördüğüm olmuş hislerin.
Her gün yitip gitmekte,
yedi veren gül bereketin.
Muhabbetin ışığı değse ela gözlerine
Kirpiklerinde tutuklu kalır gülüşler.
Ulaşmak zordur kalbine diye
Küsmek üzere sana dost yürekler.
Bir telaşla unutmuşsun;
Hoşgörüyü, vefayı ve saflığı.
Zamanın seni incitip, kanattığı yerlerde.
Canını yakar;
Sevgiden uzaklara gidişler.
Bin ah bırakırsın arkanda,
Başı yere eğdirir sonra geri dönüşler.
ALEV YAVUZ
31/04/2008