Yüreğimi serdim senin önüne
Anlamadan dinlemeden vurdun böğrüme
Pişman ettin senle geçen günüme
Şimdi el salıyorum
Gel , gel de al beni diyorum
Biliyormusun ölüme

Zindanlarda geçti senle fani hayatım
Bir kaç gün bile gülmedin yüzüme vefasız
Kaç gece sabahladı biliyormusun
Bilmezsin tabi yoktunki yanımda
Bu titrek bedenim yorgansız

Ateşler içinde yandı bu bedenim
Ateşim 39 tansiyon dersen tavanda
Ben çilelerle yoğrulurken
Görüyorum ki
Hiç bir eksilme olmamış
Senin havanda

Yüreğimden yıldızlarını söküp attım
Karaya vurmuş bir gemi gibi yavaş yavaş battım
Gömülürken berrak sulara
Son bir kez
Evet son birkez de olsa
Ümitsiz sevdama ümitle baktım

Sanki duruyordu karşımda gamsız kedersiz
Benim yavaş yavaş tükenen ömrümden habersiz
Ömür tükensede umut tükenmezmiş insanda
Son bir nefesi son bir sözü
Söyleyecek kadar derman kalırmış kanda
Ses tok çıkarmış ömrün son anında

Burdayım boğulmama ramak kaldı
Benim mutlu günlerimi
Bir hayırsız gelip benden aldı
Bak işte gidiyorum
İnanmazsan gel gör
Son gülün de elimde kaldı

Bir küçük mutluluğu çok gördün bana
Ben yinede şikayetçi değilim sana
Belki bir bardak demli çay içersin
Sigaranı tüttürürken kana kana

Belkide pişman olur
Sende yataklara düşersin
Benim saf temiz sevdama yana yana

Artık beni ilgilendirmiyor senin sevdan
Belki farkındasın biraz önce ayrıldı aradan
Bir güler yüzü
Bir mutlu bakışı
Belki çıkarır karşıma
Bizi yeri göğü yaratan

Adnan ŞAHİN