Hep düşündüm;
İnsanlar insanlara güvenini yitirmişken
Acaba birgün bir oğlum olsa
Adına GÜVEN mi desem.
Yoksa herkeze, herşeye
Umut bağlamışken
UMUT mu desem.
Yada bir kızım olsa;
Bir gece denize bütün hatıralarımı attığım için
Kızımın adına DENİZ mi desem.
Ufka bakıp ağlarken UFUK mu desem.
Kendimi bazen rüyaların deryasında bulmuşken
Kızımın adına DERYA mı desem.
Aslında elimde fırsat olsa;
Hayatım boyunca mutlu olamadım
Yoksa adına MUTLU mu desem
Şimdi artık biliyor musun?
Ne güven deyim nede derya da
Bilemezsin beni,ne deniz deyim nede ufuk da
Aradığım tek şey var o da mutluluk da

BU ŞİİR BANA AİT DEĞİL .AMA BENİM ADIMA YAZILMIŞ BİR ŞİİR OLDUĞU İÇİN PAYLAŞMAK İSTEDİM.SEVDİĞİM,BİR ARKADAŞIMDAN BANA HEDİYE İDİ KENDİ İSMİMİ YAZMAMI İSTEMİŞTİ AMA KIYADIM HAKSIZLIK EDEMEDİM.HER NE KADAR BENİM DUYGULARIM ÖN PLANA ALINARAK YAZILMIŞ OLSADA..