Bak güzelim sorgulanıyorum kerte kerte
Aç çocukların elebaşı benmişim sokak ta
Sokakları sessiz severmiş bu beyler
Ay ışığı yıldıza vurulurken sevmişim seni
Boş kalan şarap şişesini koklarken üşümüşüm
Oysa bilirsin ben hayyam şiirlerini severim
Henüz yağ bağlamamış duyarlıdır yüreğim

Bilirsin ki denize vurulurum binlerce kez
Barışa akar benim ırmaklarım
Ne yapayım güzelim çamurdan çıkmaz ki başları
Denizin güzelliğini anlatayım
Ne de olsa su temizliktir sen de bilirsin

Beynimi kiraladığım vitrinlere bakıyorum
Gerçek insanlara ne kadar benziyor mankenler
Sessiz duyarsız ama iyi giydirilmiş be gülüm
Misketler seçiyorum her renk ne güzel gök kuşağı
Şimdi reklamlara kaldı her şey kirlenmek ne güzel

Düşündüm de ben ne güzel yaşamışım be gülüm
Sokrates okumuşum yıllarca ne çok tanrı vardı
Tanrının arabaları tanrının çocukları
İlkel kominel toplumlardan çağdaş insana kadar
Ha ben fabrikayı da okumuştum en son
Eski kitaplarda yok artık be gülüm
Ne güzeldi o kitapları okurken vurulmak a gülüm

Neyse güzelim narin ceylanım inci gözlüm
Şimdi sorgulanıyorum bu keşmekeş şehirde
Çocuklardan biri ekmek çalmış biri şarap
Biri de okuma yazma bilmediği halde kitap çalmış
Mülksüzler mi ne ismi biraz da karışık bir kitap
Neymiş şarap içerken yavan çekilmezmiş hayyam
Başımızı kurtarırsak bu çelişkiden deniz kenarına gidecegiz
Beklide şuçlanıp asılacağız
Hani diyorum ki,dar ağacıda
Nazımın başında istediği çınar olsa bari.


26.3.2009.
SOKAK