3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
868
Okunma
Künyem okundu hasretlikler arasında
Ömer oğlu Hüseyin’dim
Sesim çıkmadı buradayım diyemedim
Ne kadar da özlemiştim memleketimi
Takatim yetip de gidemedim
Yalnızlığı dost edinmiş bir yürektim
Kendim seçtim yalnızlığın harflerini
Ayak seslerimden başka seslenen yoktu bana
Ömer oğlu Hüseyin’dim
Boş gözlerle baktığım kırık aynalardı yalnızlığım
Resimlerim annemin göz yaşlarında damlıyor
Kardeşlerim bilmez hikayemin düğümünü
Heybeliada sırtlarında bir yalnız rüzgar eser
Ömer oğlu Hüseyin diye ünler
Hasretin kurşun türküsünü söyler
Cevap Yaz