Kalemim darıldı, gönlünü aldım.
Yaz dostum diyerek, ummana saldım.
Aşkı yazamazdı, ben ki yaşlandım.
Yaratan izniyle, yazdın kalemim.

Bin mi iki bin mi, daha çok yazdın.
Bazen hüzünlendin, bazen darıldın.
Yunus’la dost oldun, beni kayırdın.
Yaratan emriyle, yaz sen kalemim.

Bazen kan damladı, ucundan senin.
Bazende titredi, korkudan tenin.
Doğruluk mihengin, yeminde ettin.
Yaratan izniyle, yazdın kalemin.

Dağ orman demedin, gezip vardın sen.
Urfa çöllerinde, garip kaldın sen.
Oradan buraya, mektup yazdın sen.
Yaratan emriyle, yaz sen kalemim.

Fakire yoksula, acıdın kalem.
Benimle üzüldün, bitmedi çilem.
Seni susturmadım, yansa da sinem.
Yaratan izniyle, yazdın kalemim.

Haksıza kızarak, yazan kalemsin.
Hak hakikat için, yanan sinemsin.
Benim her şeyimsin, inan gözdemsin.
Yaratan emriyle, yaz sen kalemim.

Doğaya aşıksın, güle bülbüle.
Renk renk açan, kokulu güle.
Mavi pembe beyaz, güzel sümbüle.
Yaratan izniyle, yazdın kalemim.

Turkuaz renginde, denizi sevdin.
Doğayı kirleten, insanı yerdin.
Haklıya her zaman, hakkını verdin.
Yaratan emriyle, yaz sen kalemim.

Denizler mürekkep, ağaçlar kalem.
Yazmakla biter mi, bu acı elem.
Şu şair gönlümde, bitmiyor çilem.
Yaratan izniyle, yazdın kalemim.

Seninle yaşarım, ölümüm senle.
Beni yalnız koyma, gel sende benle.
Elimde kalemim, yazgım şiirimle.
Yaratan emriyle, yaz sen kalemim.

Türkmendağlı hocan, darılma ona.
Kalemim can katar, şu tatlı cana.
Minnettar olurum, kalemim sana.
Yaratan izniyle, yazdın kalemim. HİLMİ CAN.
5.MART.2009. (2257)