-Bâzı dost bildiklerime ithaftır -
İstenmediğim yerde durursam bir saniye,
Yüzüme tükürsünler, “ne yüzsüz adam” diye
Yıllar boyu ben böyle korudum onurumu,
Bu babamdan aldığım, en kıymetli tavsiye

Bu nasıl bir kabahat birden oldum sürgünlük,
Üzüntü elbette var, ama yok bir dargınlık,
Merhabaya merhaba, olsa bile kırgınlık
Bazen dost kazıkları olur böyle hediye


Kimse beni sevmeye mecbur değil, bilirim,
Bir adım gelene ben tam üç adım gelirim,
İnsanların gönlünde böylece yükselirim,
Sevgim hep peşin benim, aldığım veresiye

Arkasından konuşmam, yüzüne söylemezsem,
Namerdim aynısını suratına demezsem,
Bundan dolayı azdır, bendeki dost-u muhkem,
Yerdiğim bir kimseye, sonra dizmem methiye

Karşılık beklemeden sevdim tüm insanları,
Ancak hep battı bana, o sahtekar yanları,
Defterimden sildim hep yalaka, falanları,
Hepsini fâş eyledim, döküverdim sergiye

Yüze gülüp arkadan kuyu falan kazmadım,
Sımsıcak dostlukları nifak sokup bozmadım,
Dostluk gördüklerime böyle şiir yazmadım
İsmet makam iplemez, değer verir kişiye