Hiç beklemedim kimseden az iyilik hem de yardım;
Sıvadım kollarımı ve harcımı hep kendim kardım!
Hatıralarla yaşayıp arada mâziye daldım;
Hakikî dostlar ararken sunî dostluklara kandım!
Hassasiyet gereksizmiş; geç anladım, ne yapayım…

Haksızlıklar ve yanlışlar hep çaldı durdu kapımı;
Kötülükler ve zulümler yok edemedi yapımı!
En zor zamanlarda bile hiç terk etmedim safımı;
Açık sözlü olduğumdan esirgemedim lâfımı!
Hassasiyet gereksizmiş; geç anladım, ne yapayım…

Koşmadım çıkar peşinde yaklaşırken insanlara;
Düşmedi takdir, teşekkür hatta nice lisanlara!
Gelmedim hiçbir noktaya tırmanarak omuzlara;
Hak etmedikleri hâlde değer verdim _omuzlara!
Hassasiyet gereksizmiş; geç anladım, ne yapayım…

Riyakâr hem de vefasız olmadım asla ömrümde;
Bencillik ve kıskançlıkla hiç kavrulmadım özümde!
Ne özenti, ne ihtiras yer bulabildi gönlümde;
Umutlar ve beklentiler hepten küçüldü gözümde!
Hassasiyet gereksizmiş; geç anladım, ne yapayım…

Yankı bulur yazdıklarım belki bir gün vicdanlarda;
Başa gelir akıl birden beklenmedik hicranlarda!
Mutlak basiret bağlanır baht ararken fincanlarda;
Acıdır hakikat zira katlanılır encamlarda!
Hassasiyet gereksizmiş; geç anladım, ne yapayım…

Ocak, 2004 (Güncelleme: Mart, 2009)
(KARIŞIK adlı eserimden.)