İlim hikmet nerde varsa/Sor-anlara sevdalıyız/
Bu yitiği Çin’de olsa/Bul-anlara sevdalıyız.

Dost kapısı çalanları/Sözümüzden öz anlar’ı/
İnsan olup insanları/Duy-anlara sevdalıyız.

Sevgi dolu kalbe ne gam/Kemal bulur kalır mı ham/
Adam gibi gerçek adam/Ol-anlara sevdalıyız.

Kollarımız dost kolunda/Kâh sağında kâh solunda/
Bizi her dem Hak yolunda/Yor-anlara sevdalıyız.

Bülbül olup yanımıza/Muhabbetle canımıza/
Gül diyerek çalımıza/Kon-anlara sevdalıyız.

Vatandaşlık ödevini/Devlet için görevini/
İnsanlığın gereğini/Yap-anlara sevdalıyız.

Hak yolunda gide gide/Biat edip Muhammed’e/
Emrini taç ede ede/Uy-anlara sevdalıyız.

Nerden gelip gittiğini/Neler olup bittiğini/
İpi kimin çektiğini/An-anlara sevdalıyız.

Güzel bakıp güzel gören/ İncitmeden alıp veren/
Can postunu dosta seren/Yar-anlara sevdalıyız

Doğrultarak yönümüzü/Bayram edip ömrümüzü/
Birkaç sözle gönlümüzü/Al-anlara sevdalıyız.

Yolup ayrık otlarını/Şah’a sürüp atlarını/
İçindeki putlarını/Kır-anlara sevdalıyız.

Yolu yaman bile bile/Hicret edip gülden güle/
Namazını miraç ile/Kıl-anlara sevdalıyız.

Kim ererse gül çağına/Bülbülünü dost bağına/
Anka’sını Kaf dağına/Sal-anlara sevdalıyız.

Zikrin fikrin âlâsına/Sözden özün manasına/
İlmi ledün deryasına/Dal-anlara sevdalıyız.

Umutsuzun umudunda/Hudutsuzluk hududunda/
Her an Hakkın Şuhut’unda/Kal-anlara sevdalıyız.

Yaralıyız dilimizden/Ne gelir ki elimizden/
Bizim gönül telimizden/Çal-anlara sevdalıyız.

10.01.2000 Mustafa Yaralı