İçim hasretle dolu, özledim türkmendağı.
Yemyeşil ormanları, o zümrüt yaylaları.
Dede yurdu burası, bereketli toprağı.
Gelmişler balkanlardan, almışlar buraları.

Buzlu akan dereler, karlı dağın zirvesi.
Buraları yörüğe, tanrının hediyesi.
İlkbaharları başka, yazlarıysa bir başka.
Sevenler sevilenler, doyulmaz burda aşka.

Ne eksik var ne fazla, yazdıklarım doğrudur.
Güneş ısıtsa bile, dağ doruğu buzludur.
Yalçın kayalarında, alıcı kuş bekçidir.
Türkmendağı böyledir, hasretimdir sevgidir.

Balı var kovanında, kaymağı var sütü var.
Işık elek derlermiş, çok da güzel adı var.
Burası ata yurdu, ne de olsa yadı var.
Ninem dedem burada, onlara fatihalar.

Burada yaşamışlar, toprak olmuş insanlar.
Şimdi mazide kaldı, bu köydeki anılar.
Bu güzel mekanların, manzarası mükemmel.
Yeşildir yaylaları, havası da çok güzel.

Türkmendağlı anlattın, bu cennet mekanını.
Yad ettin geçmişinden, koca deden atanı.
İşte ondan özledim, bu dede vatanını.
Başıma taç ederim, köyümün toprağını.

HİLMİ CAN.
5.ARALIK.2008.