5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1084
Okunma
Hürriyeti,geleceği
Birkaç kişiye tutsak olan,
Üflesen uçacak,
Gösterişten uzak,
Narin bir çiçek...
Bendim ben.
Ama içinde her an bir fırtına kopacak,
Kabı kabına sığmayan.
İçi sevgi dolu ,
Yüzü somurtkan,gözü ırmak
Bir öğretmen.
Çünkü ben,
Görmedim hiçbir zaman
Ne gülen yüz, nede okşayan.
Kırmak istedim tüm zincirleri
Özgürce yaşayan.
Bilmiyordum ülkemde,
Nereye gidersem gideyim,
Ne olursam olayım,
Nasıl giyinirsem giyineyim,
Törelere uyan
Bir kıskaç içinde yaşayan
İnsan olacağımı.
Evlendim, özgürüm artık dedim.
Koskoca bir hayalmiş bilemedim.
Daha çok daralan zincirleri göremedim.
Kısacası bu dünyada
Ben özgürüm diyemedim.
Ne düşüncemi anlatabildim,
Ne kalbimi
Kimselere.
Görmek istedikleri gibi gördüler beni
Gülüp geçtiler,
Dudak büktüler.
Hepsömürmek, hep ezmek istediler.
Varsa ,alabildilerse karşılığını,
Sen iyisin dediler.
Ama yoksa alacakları,
Unutup gittiler.
Onlar bir karga, bir akbaba
Bense hep kartal oldum,
Yalnız uçtum, kendi kanatlarımla.
Gülmedim yüzüne,
Ne yalancının, ne hırsızın.
Doğruyu söyledim çıkarıma bakmaksızın.
El etek öpmedim, yalakalık etmedim.
Dostum az oldu, düşmanım çok
Adam sende dedim, varsın olmasın.
Sahte dostlar, boş konuşanlar.
Ben özgürce yaşayayım,
kanadımı kırmasınlar...
Ve ,vede bana
Banka diye bakmasınlar.
Kendi alın terimi,
Kendi dostlarımla,sevdiklerimle
Özgürce harcatsınlar.
Bana yasak koymadan,
Beni zincire vurmadan
Beni töreyle boğmadan,
Korkusuz, çıkarsız,
Dilediğim yerde, dilediğimle
Özgürce yaşatsınlar.