Yıl 1922,
Yer Anadolu:
İşgal edilmişti Türk`ün yurdu.
Bu topraklarda,
En büyük mücadele oluyordu.

Bir yanda topla,tüfekle saldıranlar,
Öte yanda dişiyle,tırnağıyla karşı koyanlar,
Bir yanda cepheye otomobille mermi taşıyanlar,
Öte yanda kağnıyla,sırtıyla...
Bir yanda ellerde şarap bidonları,
Öte yanda açlık,acı,gözyaşı...
Bir yanda cepheden kaçanlar,
Öte yanda "şehit"olmak için savaşanlar.
Bir yanda başkasının yurduna saldıranlar,
Öte yanda"ya istiklal,ya ölüm!"diye haykıranlar.
Bir yanda palikaryalar ve uşakları,
Öte yanda Mehmetçik,
Ve başlarında bir savaş ustası:Mustafa Kemal.
Trablusgarp`ta başarıdan başarıya koşan,
Çanakkale`de düşmanı boğan Mustafa Kemal.
Onun komutasında Mehmetçik saldırdı gündüz gece,
Göğüs göğüse savaşıldı günlerce.
Aktı sel gibi kan,
Anadolu toprağı aldı yüzbinlerce can.

Yıl 1922,
Yer Anadolu:
9 Eylül sabahı Kadifekale`de,
Ege`nin mavi sularına bakıyordu Mustafa Kemal,
Mutluydu,gülüyordu yanakları al al.
Tıpkı Samsun`a çıktığı gün gibiydi deniz,
Ne kadar sevinçliydi bir bilseniz:
Öte yandakiler,bir yandakileri yenmişti.
Dişiyle,tırnağıyla,elleriyle...
Anadolu`da bayram,şenlik;sevinçli her yer,
Yine zafer çığlıkları atıyordu Türkler.
"Zafer benimdir"diyenlerindi zafer,
"Başaracağız"diye başlayanlarındı zafer.
Zafer, yurdunu sevenlerindi,
Zafer,milli birlik ve beraberliğindi,
Zafer,imanındı,inancındı,
Bağımsızlık inancı yenmişti haksızlığI!..
SAVAŞ YAVUZ