.........................Sen beni bekleme!
................................Cesedim gelir! ..

Sen şiirden ne anlarsın!
Sevgiden, aşktan?
Hiç sevilmemişsin ki!
Sadece sevmişsin
Sevmeyi bilmişsin
Kendin yazmış
Kendin dinlemişsin.

Sevince nasıl sever insan, bilirsin...
Sevilince
Ya sevilince?

Öyle mutlu olmalıydın ki hissedince! ..
Atmosferi geçmeliydin
Sevinmeliydin delice! ..
Bir lokmayla doymalıydın
Bir yudumla kanmalıydın
Yerlere koyamamalıydın beni
Toz kondurmamalıydın üstüme! ..
Kırmamalıydın, üzmemeliydin
Yok etmemeliydin, yaşatmalıydın sevgiyi! ..
Yenik düşmemeliydin öfkene
Kıskançlık a neymiş?
Sebebi ne?

Sen şiirden ne anlarsın!
Sevgiden, aşktan...
Çılgınca sevilmekten...
Sözlerden, gözlerden ne anlarsın!

Sevgiyse, senin sevgindir.
Senin yüreğinin yanışı...
Aşksa, şiir diye karaladığın...
Ya yok yere yaraladığın?
Ya öfkeyle karaladığın?

Kapatmışsın gözlerini, kulaklarını, yüreğini...
Göremiyorsun, duyamıyorsun
Hissedemiyorsun.

Yazık, çok yazık! ..

Yazık şiirlerime
Duygularıma yazık!
Boşa yormuşum elimi
Beynimi boşuna yemişim.
Harcamışım yüreğimi, benliğimi...

Taş olsa hissederdi
Tir tir titrerdi!
Dile gelirdi.
Bilirdi sevdiğimi
Hem de delice! ..

Belki dağılır, kum olurdu
Yumuşar, toprak olurdu belki de
Serilirdi ayaklarımın altına.

Aşkımı söyleseydim
En güçsüz, en küçük tohuma
İncecik kökler salardı yere
Yeşerirdi
Güçlenir, ağaçlaşırdı
Demet demet çiçeklerle
Dal dal uzanır
Ne yapar yapar
Bana ulaşırdı!
Filiz filiz sarardı
Çiçeklere boğardı
Meyveler sunardı yüreğinden.

Kayanın da kalbi vardı
En az onun kadardı!
Bir de ruhu...
Sevildiğini anlardı.

Sana ’Taş! ’ desem
Taşlar incinir!
’Ot! ’ desem, otlar...

Zatını nasıl sevdiğimi
Allah bilir!
Bir O anlar beni
Bir O anlar! ..

Onur BİLGE