10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1287
Okunma

Gün aşarken tepeleri ağır ağır
Sinsi bir hüzün çöker yorgun ayaklarına havanın
Ansızın kaybolunca ufkun parmaklarından kuşlar
Esintisiz
Dal kıpırdamaz olur
Her bitiş bir başlangıçtır
Samanyolundan firar bir yıldız yol gösterir
Hercai akşama
Asil ay eşlik eder damsız girilmez geceye
Mavi kara kostümlerini giyer edalı işvesiyle
Titreşen yalnızlıklar paylaşılır hecelerde
Buğulu nidalar yükselir semanın kucağına
Yalnız değildir aslında
Hiç kimse
19 Mart 2007
Zekiye Koç