14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1436
Okunma

Pamuk helvalar yerken;
Ben çocukken!
Bulutlar salıncak
Sevgiler kucak kucak
Umutlar dev gibiydi.
Çiçekler, saçıma taç,
Böcekler, hep uğur saçardı.
Bahçemde yoncalar,
Dört yapraklı yoncalar,
Şans arıyanları neşeye boğardı.
Büyüdükçe öğrendim;
Hayallerin kırılganlığını,
Dostların acımasızlığını,
Hakların kısıtlandığını.
Aşığın bile insafsızlığını…
Hatta !!
Ölümün sıradanlığını,
İçime kapanmadım!
Hayata sövüp saymadım.
Ağlayıp sızlanmak yerine,
Sınav dolu dünyada,
Doğru anahtarı aradım.
Kendimle barışığım,
Sorunlara alışığım,
Neşeli olacağım.
Yaşama sarılacağım.
Kırıntı bulsam sevgiden,
Ruhumda taşıyacağım.
ALEV YAVUZ
13/03/2009