Hayatının bir anlamı olsun istiyorsan imkânsızları seveceksin
Kolaya elinin tersini gösterip, zor olanı avuçlayacaksın
Sonu olmayana bağlanıp, onu sonsuza dek sahipleneceksin
Değer verdiklerin ellerin den kayıp düşerken, kalbini bencilliğinden sıyırıp bir çarşaf gibi sereceksin ayaklarının dibine
Sereceksin ki; yerlere düşüp kirlenmeyecekler
Tekrar kaldırıp dudaklarını değdirebilesin
Kişilerin hayatlarından çıkarken, ardında hep açık kapılar bırakacaksın
Hayatından çıkanlar için ise;
Hendekler kazacaksın etrafına
İçlerini de, kırık ayna parçaları ile dolduracaksın
Bakıp gerçekler yüzlerini görsünler diye!
Yalın yaşayacaksın hep
Ama mecaz olacak hayallerin

İmkânsızları seveceksin
Bulutları izlerken karıncaları duyacaksın
Ukala olmayacaksın mesela
Hiçbir şey bilmiyormuş gibi boş bakacaksın
Bildiklerin değil
Öğrenmek istediklerin etkileyecek insanları
Sen insanlardan kaçacaksın insanlar sana kubbe olacak
Hiçbir yere gitmeden, hiçbir yeri görmeden piri reis olacaksın
Hiç suya girmeyeceksin, ama suda boğularak ölmek isteyeceksin
Ne beyazda huzur, ne yeşilde refah bulacaksın
Siyah senin olacak sadece
Sen hep geceyi seveceksin

İmkânsızları seveceksin
İçin yaşlanırken sen çocuğu oynayacaksın
Kabullenmeyeceksin hemen öyle ölümü
Dedim ya; sonsuzu severken sonsuza kadar sahipleneceksin
Ne ona kal diyebileceksin nede git
Ne onda kalacaksın nede sen gidebileceksin sen
İçin hep soğuk kalacak kalbin dışında
Gücünün yettiği hiçbir şeyi bitiremeyeceksin ömrün dışında

İmkânsızları seveceksin
Sen senden nefret edeceksin
Ellere âşık olacaksın yalnızca
He! Bide ellerin hiç seninmişler gibi olmayacakmış
Ama ellerinle tutacaksın sevdiğinin ellerini
Gerekirse ellerinle yıkayacaksın onun soğuk cesedini
Kutup yıldızına söveceksin
Güneş yegâne düşmanın olacak
Gökyüzünü değil geceyi seveceksin yalnızca

İmkânsızları seveceksin
Hep böyle saçmalayacaksın
Ama kişiler seni çok duygusal sanacaklar
Çok hisli görünürken içinde caniler yaratacaksın
Düşmüşü görünce içinden güleceksin
Gözlerin de, hüzünle, şefkatle ona elini uzatacaksın
Senin olmayacakmış ellerin sahiplenmeyecekmişsin
Sahiplendiklerini ellerinle tut sen yine de
Sen yine de imkânsızı sev
Zor olanın peşinden git ki;
Hayatının bir anlamı olsun…

T.Yavuz Uçar