ara sıra gülümse artık hayat
bak
kedersiz neşeler sergisi açıyor
bindallı ilkbahar
kendi evrenini örüyor kelebekler
tek canlının yaşadığı aşk dolu gezegendir
ipek tenli kozalar

ara sıra gülümse artık
kemersiz pantolon giyen çocukluk
ardı sıra ilk bakışlar ilk aşklar ....
sahici damgalı kan mahkumu kavgalar
hepsi ellerinle beslenmiyor mu hayat


belli
sonsuzun içinde yıkamaktan
çılgınca zevk alıyorsun bizi
çırıl çıplak kalıyoruz her düş kırıklığında
henüz alabora olmadan
zaman kılıklı eskici topluyor
cepleri hatıra dolu elbiselerimizi




hazır bahar arkada fon durumundayken
mart soğuklarını görmeycek
narin bir ışık demeti aralığında
ikimize bir fotoğraf çeksin zaman
sen beyaz ben siyah
ikimiz aynı karede yan yana
bir baba gibi uzat elini omzuma
belki tanımaz bu bahar yalnızlık bizi
sahici dost zanneder ikimizi
ülkesiz acılara kelimeler dizerken
henüz ilk baskında yakalansak ta..






















......................z.ersoy