Yaş yetmiş
En son basamağı merdivenin.
Hayatı hala deliler gibi seviyorsun.
Kah yeşil,kah pembe gölgelerin.
Yakışmıyor sana karalar giymiyorsun.

İnersin bir basamak daha ecele
Yokuşlar,inişler sonunda sükun.
Bir yaşamı koydun ak torbana
Acele acele,
Göçüp gidiyorsun.

Söyledinde dinledilerse seni.
Şikayet etmedilerse gölgeni.
Gideceğin yeri de biliyorsun.
Sevdiklerin bekliyor orada seni
Son vedada bile mutluluk diliyorsun.

Tanıdıysan"Bak bu helal"
Kimse demiyor sana "Gitme kal"
Seni Dünya’nın bin misli bekliyor.
Gözlerini yavaş yavaş yumuyorsun.
Bak bedeninden sıyrılıp çıkıyorsun
Yine bak can bedene geri geliyor.

Kapanmayan hesaplar açtın bak.
Açılmış göklere gülüyor,
Diktiğin ağaçlar ve zambak.
Bıraktığın canlara nefes ormanların.
Alacaksın ödüllerini yarın.

Durmadın didindin dağda,bayırda.
Kimseden geri kalmadın hayırda.
İşte emzirdiklerin,suladıkların
Alacaksın ödüllerini yarın.

Sen yeni yıldızına uçacaksın.
Takıldı ruhuna kanatların.
Şimdi son vasiyetini yapacaksın
"Sakın ola alkışlamasın"
Seni dostların.

Emreyledi o, seni doğurdu bir ana
Emir geldi yine,
Yolculuk başladı o’na
Arkandan ağlayanların
"Güle güle" desinler sana.

Orhan Semiz