7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1111
Okunma

Çarpışan otolarda teslim etti ruhunu
ulaşılmazım, çocukluğum
yarından haber sormadan
gülüp oynadığım yıllar..
Düşüşlerimin erişilmez doyuruculuğu
kaşlarını çatıp yine mi ? diyen
ve sarıp sarmalayan...
ve yine bendim acıtan
kopartan yaramın kabuğunu..
söküklerimi diken, annemdi
şimdi ellerim hoyrat
ne bir anne toparlayıcılığı
toplayabiliyor söküğümü
ne de dindirebiliyor acımı
"kadınım" diyip sevdiğim kalp..
farazi bir yaşamın
kel tepelerini ağaçlandıran
insanlar yok artık..
Kahhâr