Hiç silah alıp çıkmamış dağa.
Ne haksızlık etmiş sola nede sağa.
Hainler onları erken düşürdsü tuzağa.
Adını halk koydu Devrimci.


Kimilerıne göre o bir asi.
Yol kesıp yakmamış otobus taksi.
Yakalanacak konusu olmaz bahsi.
Adını halk koydu Devrimci.


Dedi iyi yurttaş ol vatanı sev.
Onların gözünde oldu dev.
İşçi kardeşlerle yaptı grev.
Adını halk koydu Devrımcı.


Bize göre o bir ilerici.
Karşıtlarına göre ise gerici.
Fıkırlerınden vazgeçmez birinci.
Adını halk koydu Devrimci.

Fabrıka da çalıştı koyde yaptı orak.
Bak ülke ne halde oldu çorak.
Kolay değil aydın ınsan olmak.
Adını halk koydu Devrimci.


O ayırt etmezdı aramazdı ırk.
Yaşı gencecıkti olmamıştı kırk.
Şimdı düşüncelerıyle anılır sık.
Adını halk koydu Devrimci.


Hizmet için okumaksa okul.
Boşver adı şiir de olsun meçhul.
Düşün örneklerde binlercesi bul.
Adını halk koydu Devrımcı.


Vurmasan zaten birgün ölecek.
Derınde toprağa gömülecek.
Şimdi fikirleri hiç sönmeyecek.
Adını halk koydu Devrımcı.


Elbet yanan o ananın yüreği.
Ülkenın ise en sağlam dıreği.
Kimse bükemedi onun bileği.
Adını halk koydu Devrımcı.


Hanı bizim atamızdı Adem.
Asılır ise nedir yargılama madem.
Biz üzüldük düşman etti alem.
Adını halk koydu Devrımcı.


Vurmamış hiç nöbetı bekleyen asker.
Bızım gıbı alır götürur iki metrelik yer.
Darağacından geri dönmez bu sefer.
Adını halk koydu devrımcı.


Onların silahı hep fikirle.
Ülke sömürülmesin çağdaş olsun ille.
Can verdiler kurşun ile iple.
Adını halk koydu Devrımcı.


Yzan.Haydar Doğan
Pülümür / Tunceli
Beyaz eşya cennetinden