Kim bilir hangi kaldırımdan
Hangi hikâyeyi anlatacaktı.
İstanbul’da mevsim kış hava soğuktu
Buzlu kaldırımlardan,
Bir kız çocuğu, gözden kayboldu..




TEBRİKLER.....

İstanbul’da mevsim kış, hava soğuktu
Kaldırımda bir kız çocuğu, soğuktan sanki donuktu.
Yemyeşil gözleriyle, gelip geçenleri süzüyor,
“Bir mendil, bir sakız almazmısınız?” diyordu.
İstanbul’da mevsim kış, hava soğuktu.
Kaldırımlar buz tutmuş,
Ortalıkta kimsecikler yoktu.
Uzattı bir selpak mendil bana,
Küçük elleri mos mor olmuştu.
Belki içinde ne fırtınalar kopacaktı.
İstanbul Beyoğlu’nda hangi
Kaldırımda yatacaktı.
İstanbul’da mevsim kış, hava soğuktu.
Bana Uzattığı mendilden kaç adet satacaktı.
Kaç tane satıp, kaç para kazanacaktı.
Kazandığı parala belki sıcak bir yerde yatacaktı.
Küçük konuşsa,
Kim bilir hangi kaldırımdan
Hangi hikâyeyi anlatacaktı.
İstanbul’da mevsim kış hava soğuktu
Buzlu kaldırımlardan,
Bir kız çocuğu, gözden kayboldu..


Yüreğine sağlık sevgili arkadaşım. Mükemmel bir şiir. Gönülden kutluyorum sizi.
Saygı ve hürmetlerimle.