Peygamberim, gülistanım, hayranım.
Sana canım, feda olsun, kurbanım.
Ümmetinim, çok mutluyum, şükranım.
Sen rabbimin, nebisisin, efendim.

Senle güller açtı kokar semada.
Museviler kıskandılar dünyada.
Düşman oldu putperestler sonrada.
Alemlerde, yıldızımsın, efendim.

Aydınlattın kainatı, dünyanı.
Uyardın sen inkarcıyı, şeytanı.
Yol gösterdin, rehber ettin kuranı.
Canımızsın, mihmandarım, efendim.

Yıktın putu, lat menatı kabede.
Bizi sevdin, ümmet yaptın, gönlünde.
İnsanlığa, rehber oldun, evrende.
Nurlar saçan, güneşimsin, efendim.

Korkmuyorum, alsalarda canımı.
Alemlere önder oldun, kolay mı.
Hakdan aldın, nurlandırdın dünyamı.
Peygamberim, şefatimsin, efendim.

Selverimsin, güneşimsin, ayımsın.
Gönüllerin sultanısın, canımsın.
Bana benden, yakın olan, kanımsın.
Cennet mekan, komşumuzsun, efendim.

Orman ağaç meyve çiçek, ağlarlar.
Yerler gökler, tüm gizemler, ararlar.
Dünya alem, sende huzur, bulurlar.
Sen rabbimin, muştususun, efendim.

Kurt kuş böcek, çöl bülbülü, sen bilir.
Meleklerde seni görür eğilir.
Parmakların zemzem akar sebildir.
Paru paksın, nurdan nursun, efendim.

Yıldız yıldız gökyüzünde, aydınlık.
Nakış nakış camilerde, selamlık.
Gergef gergef örülmüşsün Allahlık.
Gülden nurlu, göz nurusun, efendim.

Kanayınca yüzün senin, al oldun.
Arı oldun, ümmetine bal oldun.
Muhammedsin köprü oldun, yol oldun.
Yaradanın, balımısın, efendim.
Yedi cihan, aydınlandı gönlünde.
Kadın çocuk, esirlerde kalbinde.
Hastaların çare, oldun derdine.
Canım tenim, her şeyimsin, efendim.

Emmin idi, ebu lehep dinlemez.
Allah ehli asla, yalan söylemez.
Şair kaab bile, akıl erdirmez.
Düşmanını, affedersin, efendim.

Mehmet, mahmut, abdullahın oğlusun.
Kulu üstün ettin, sende kutlusun.
Kin gütmedin, düşmanında dostusun.
Cennet kokan, mislermisin, efendim.

Davet olup gezdin, sema katında.
Cennet gördün, cehennemi narıda.
İbrahimle sohbet ettin orada.
Sen rabbime, misafirsin, efendim.

Çelebidir seni güzel anlatan.
Ol mevlütla, yedi cihan donatan.
Kalpten kalbe, akıp giden susatan.
Gönül tacım, mihracımsın, efendim.

Ilık yeller gibi, estin gönlümde.
Gölge oldun, vaha oldun çöllerde.
Bir tek Allah vardır, dedin her yerde.
Gönül tacım, bir tek sensin, efendim.

Güzel ahlak, mümessili, muhammet.
Sen gidince, yine koptu kıyamet.
Kullarına vermiş idi hidayet.
Coşkun selde, girdabımsın, efendim.

Güneş bile, sen ölünce, yas tuttu.
Nankör olan seni çabuk unuttu.
İslam doğduk, rabbin kulu ne mutlu.
Sen kulların, sevabısın, efendim.

Türkmendağlı yaradanın kulusun.
Muhammedin sevgisiyle dolusun.
Mehmet, Ahmet, sen Allahın kulusun.
Alemlere, efendisin, efendim.
CANIMIZSIN, SULTANIMIZ, EFENDİM.

HİLMİ CAN.
28. AĞUSTOS. 2007. (1236)

TÜRKMENDAĞLI DAMLA DAMLA ŞİİR KİTABINDAN.