Geceler sifir karanlık olur,
Gündüzler aydınlıklar la parlar,
Nedir bu dünyada yaşananlar,
Neden ağlanıyor,gelmiyor gidenler..

Günler gelip geçiyor olduğu gibi,
Yaratan yaşadıklarımı görüyor idi,
Gönül güzellikleri yaşamayı seviyor idi,
Bu halimi beni anlayanlar görmeli,

Belki onlar ne bilsinler beni,
Görmüyorlar ki benim halimi,
Dünya gözüyle görsünler beni,
Bilsinler yaşadığım yeni şeyleri…

Belki inanmayacaklar ama beni,
Mutlu olduğumu herkes bilmeli,
Güzelliklerle beraberim artık ileri,
Benim gibi herkes sevip sevilmeli…

Ben yaşıyorum şu üç günlük hayatta,
Bu gün varım yarın yokum şu kainatta,
Gönlüm yeni günlere umutla bakmakta,
Güzel günleri yaşayıp,artık yaşatmakta..

Mutluyum diye biliyorum güne bakarak,
Devamlıda olacak umutları yaşarak,
Artık ümitler hiç tükenmeyecektir,
Bundan sonra bu gönül hem sevecek,
Bundan sonrada hep sevilecek…