BuGece

Pek keyfim yok bu gece,
Buz gibi yağan kar altında yürüyorum....
Beynimde, örümcek ağı gibi sarılmış düşünceler
Ve ben yalnızca
Elimde izmariti kalmış bir sigarayla
Suratıma şamar gibi vuran
Rüzgarın altında,
Benden ve başıboş
Köpeklerden başka kimse olmayan,
Kör yarasaların uçuştuğu zifiri karanlıkta
Körkütük sarhoş kaldırımlarda
Yürüyorum...

Yürüyorum,
Benliğimi yitirmiş bir halde,
Nereye gittiğimi bilmeden.
Kimbilir belki bu şehirden uzaklaşmak,
Belki’de sensiz bir yaşam sürmek,
Belki’de senden uzaklaşmak istiyorum.
Kalbim en güzel mutlu hayallerle dolu olarak.

Ellerimde ellerinin sıcaklığını,
Gözlerimde gözlerinin güzelliğini,
Kalbimde ise sımsıcak sevgini,
Beynimde ise ettiğin bin bir yeminleri unutmadan
yürüyorum.

Acaba bir gün,
bir gün geri dönermiyim..
Ellerinden tutup,
Dudaklarından öpermiyim
Aşkını kalbime işlermiyim
Yoksa...
Yoksa seni unuturmuyum...

Unutmam güzelim
Eğerki seni unutmuşsam,
Bilki ogün ben ölmüşümdür...

Hakan Karayanız